تأثیر جهانی شدن بر خاص‌گرایی‌های قومی در خاورمیانه (مطالعۀ موردی: ترکیه، عراق و سوریه)

جهانی­ شدن به‌مثابۀ دگرگونی در سازمان فضایی و روابط فرهنگی و اقتصادی، و با فرایندهای دراز دامن سیاسی و اقتصادی با نوعی از جاکندگی مترتب بر خود، آثار شایان توجهی در مناطق جهان به‌ویژه خاورمیانه به‌جای گذاشته است. هدف از این پژوهش پاسخ به این پرسش اصلی استکه جهانی­ شدن چگونه موجب تقویت و تعمیق خاص­گرایی­های قومی در منطقۀ آشوب‌زدۀ خاورمیانه شده است؟ براساس یافته­های این پژوهش، پاسخ این پرسش در سه بخش: 1. تضعیف حاکمیت‌های ملی؛ 2. تشدید تنش­های سیاسی و قومی؛ و 3. هژمونی فرهنگی –خاص­گرایی فرهنگی دسته‌بندی شده است. این مقاله از چارچوب نظری «خاص­گرایی قومی» بهره برده و به روش توصیفی تحلیلی با سویۀ انتقادی به نگارش درآمده و روش گردآوری مطالب استفاده از منابع کتابخانه­ای، مقالات و سایت­های اینترنتی است.